ตลาดกลางการเกษตรหัวอิฐ เมื่อประมาณปี พ.ศ.2518 บริเวณนี้ เป็นเพียงสถานที่หยุดรถประจำทางชั่วคราว เพื่อเก็บค่าโดยสารของสายต่าง ๆ (สายนคร-ลานสภา,นคร-พรมคีรี,นคร-จันดี เป็นต้น) ก่อนที่จะเดินทางต่อเข้าสู่ตัวเมืองนครศรีธรรมราช รถต่างๆ เหล่านี้ ต่างก็มีการบรรทุกพืชผักติดรถมาเป็นจำนวนมากด้วย จึงมีค่าพ่อค้ารายย่อยไปคอยดักเพื่อรับเหมาผักเหล่านั้นมาทำการแยกประเภทและคัดเกรด แล้วนำไปขายต่อได้กำไรอย่างงาม ต่อมา นายสุพร อินทรวิเชียร เจ้าของสถานีบริการน้ำมันในบริเวณนั้น ได้ให้รถประจำทางเข้ามาจอดในบริเวณสถานีบริการน้ำมันของตน และจัดระเบียบโครงสร้าง จนพัฒนามาเป็นตลาดในระยะต่อมา               เริ่มเปิดอย่างเป็นทางการครั้งแรก เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ.2529 ในบริเวณเนื้อที่ประมาณ 30 ไร่ ปริมาณที่รับส่งพืชผักพอเพียงต่อความต้องการของผู้ซื้อผู้ขาย สถานที่เหมาะสม การคมนาคมสะดวก มีการจัดระบบและการจัดการที่เหมาะสม จึงทำให้ตลาดแห่งนี้ค่อยๆ ขยายตัวเองขึ้นเรื่อยๆ                                                 ปัจจุบันนี้เครือข่ายรับส่งพืชผักของตลาดหัวอิฐ ได้โยงใยไปทั่วทุกภาคของประเทศๆ ไม่ว่าเหนือ อีสาน กลาง และภาคใต้ และยังมีเครือข่ายโยงใยไปยังประเทศใกล้เคียงอีกด้วย ในแต่ละวันจะมีพืชผักส่งออกและรับเข้าระหว่างตลาดหัวอิฐ ซึ่งเป็นแม่ข่ายกับเครือข่ายต่างๆ  ตลาดหัวอิฐมีบทบาทช่วยสร้างงาน สร้างรายได้ ให้แก่ผู้คนในชุมชนเป็นจำนวนมากทำให้เศรษฐกิจชุมชมเข้มแข็ง และเป็นปัจจัยให้วัฒนธรรมการผลิตของเกษตรกรและชุมชนอย่างน่าพอใจ ทั้งช่วยให้เกิดผลดีต่อระบบเศรษฐกิจชุมชนอันเป็นกำไรสังคมได้ระบบหนึ่ง เป็นศูนย์กลางการซื้อขายสินค้าเกษตรที่สำคัญและกระจายไปยังภาคใต้ตอนล่าง   

เปิดทุกวัน ตลอด 24 ชม.